Het is tijd voor nieuwe spelregels!

Wij geloven dat creativiteit de nieuwe valuta is.
Daarom willen we met ons spel iedereen aansporen creativiteit te stimuleren, ontwikkelen en vieren
Wij zullen niet gauw van wisselkoers veranderen

De Allegorie van de GraaiCultuur

Vanaf het moment dat een mens geboren wordt, komt het intuïtief in de ban van alles wat aanraakbaar is. Een baby grijpt, wil vasthouden, dat is de primaire manier om de wereld te ontdekken en te leren kennen. Die nieuwsgierigheid, die wens om te willen vastgrijpen, vasthouden, blijft de dagelijkse drijfveer om verder te gaan. Om te groeien, te ervaren.

Het hele leven is vergeven van Graaicultuur. Ons sociale leven bestaat uit grijpen, tot je nemen, maar ook de durf om je te laten grijpen. Van mens tot mens.

Graaicultuur wordt vaak vergeleken met hebzucht: de donkere kant van graaicultuur. Meer willen bezitten dan je nodig hebt. Willen hebben zodat het je groter doet lijken. Willen bezitten zodat een ander het niet kan bezitten. Dat levert vaak angst, frustratie op, geglaceerd met een dun laagje zelfvoldaanheid.

Maar graaicultuur kent, net als alles in onze wereld, een yin en yang.
Er is ook een lichte kant van GraaiCultuur: liefde, lust, plezier, samenzijn.
Op het goeie moment dat aangrijpen wat lonkt en je verrijkt, om het daarna, nadat je het begrepen ervaren en gedeeld hebt weer te laten gaan. Of houden: dat kan natuurlijk ook!

Daar hoort vreugde bij, daar hoort verdriet bij. Want wie grijpt moet ook weer loslaten, anders wordt het ongemakkelijk, en tijd vraagt om nieuw, vers, anders. Maar wie angstvallig ALLES blijft vasthouden wordt immobiel.

Aan welke kant zit je: de lichte kant, of de donkere kant? En hoe deel je die graaicultuur? Wat is het effect op anderen? Om die vraag te stellen zoekt Etty jou op, en brengt ze deze boodschap zo vaak en divers mogelijk.